เกือบยืนบ่ไหวเมื่อต้องกลั้นใจเอ่ยลา
ฮักอ้ายกะฮักส่ำฟ้า บ่อยากสิจากอ้ายไป
บ่ได้เบิ่ดฮักน้อง อ้ายยังฮักอ้ายเบิ่ดหัวใจ
ฮักอ้ายมีค่าหลาย เกินสิเก็บเอาไว้ในใจนาย
ฮือ ขอนั่งกับอ้ายก่อนสิเฮาจะไปไกลห่าง
ขอบใจทุกอย่าง ที่เคยฮ่วมสร้างมาเด้อ
อ้ายเจ็บส่ำได๋น้องปวดหัวใจหลายกว่า
ชีวิตมื้อหน้าบ่มีอ้ายน้องมันทรมาน
ปานแผ่นดินไหวหัวใจของน้องไหวสั่น
บ่อยากเลิกกันแต่ต้องเอ่ยคำนั้นกับอ้าย
กะหลีโตนอ้ายอยู่ ย้อนฮู้ ว่าอ้ายปวดหัวใจ
เจ็บจนเกือบตาย ที่ต้องเอ่ยคำลา
ปากเอ่ยคำลา แต่น้ำตาน้องมันตกใน
เจ็บแทบขาดใจเกือบตายคือกันอ้ายเอย
น้องมีเหตุผลจึงฝืนทนเอ่ยคำร่ำลา
ลาก่อนเด้อจ้า หากมีวาสนาคงได้มาพ้อกัน
ขอนั่งกับอ้ายก่อนสิเฮาจะไปไกลห่าง
ขอบใจทุกอย่าง ที่เคยฮ่วมสร้างมาเด้อ
อ้ายเจ็บส่ำได๋น้องปวดหัวใจหลายกว่า
ชีวิตมื้อหน้าบ่มีอ้ายน้องมันทรมาน
ปานแผ่นดินไหวหัวใจของน้องไหวสั่น
บ่อยากเลิกกันแต่ต้องเอ่ยคำนั้นกับอ้าย
กะหลีโตนอ้ายอยู่ ย้อนฮู้ ว่าอ้ายปวดหัวใจ
เจ็บจนเกือบตาย ที่ต้องเอ่ยคำลา
ที่ต้องเอ่ยคำลา
ที่ต้องเอ่ยคำลา